dureń
м. разм., пагард. дурань, дуравей, дурніла, прытырак, таўкач, тумак;
robić z kogo ~nia — рабіць з каго дурня; дурыць, марачыць, абдурваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)