druciarz

м.

1. валачыльшчык; саматужнік, які робіць і прадае драцяныя вырабы;

2. саматужнік, які аплятае гліняны посуд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)