dojrzeć

I dojrz|eć

зак.

1. заўважыць, прыкмеціць, убачыць;

~ała go w tłumie — яна прыкмеціла яго ў натоўпе;

2. гл. doglądnąć

II зак.

1. паспець, даспець, выспець;

2. стаць дарослым, пасталець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)