Verbum

czoło

н.

1. лоб; чало;

2. галава; пярэдняя частка;

~o kolumny — галава калоны;

wysunąć się na czoło — а) выйсці наперад;

выйсці на першы план;

bić ~em — кланяцца;

na czele — на чале;

w pocie ~a — у поце чала;

stawić ~o — аказаць супраціўленне;

człowiek miedzianego ~a — нахабны (бессумленны) чалавек