czas, ~u

м. час;

rachuba ~u — лік часу; часалічэнне;

kawał ~u разм. даволі доўга; шмат часу;

przez ten czas — за гэты час; тым часам; на працягу гэтага часу;

do ~u — да часу; да пары;

od ~u do ~u — час ад часу; калі-нікалі;

przed ~em — раней часу; дачасна;

najwyższy czas — самая пара; самы час;

w sam czas — у час; у пару; своечасова;

we właściwym ~ie — своечасова;

za dawnych ~ów — у даўнія часы; даўней; раней; калісьці;

czas teraźniejszy грам. цяперашні час;

czas przyszły грам. будучы час;

czas przeszły грам. прошлы час;

czas lokalny — мясцовы час;

z biegiem ~u — з цягам часу;

na pewien czas — на нейкі час;

czas na mnie — мне час; мне пара;

zyskać na ~ie — выгадаць (выйграць) час;

czas nagli — час падціскае;

komu w drogę, temu czas — каму ў дарогу, таму час (пара)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)