czas, ~u
м. час;
rachuba ~u — лік часу; часалічэнне;
kawał ~u разм. даволі доўга; шмат часу;
przez ten czas — за гэты час; тым часам; на працягу гэтага часу;
do ~u — да часу; да пары;
od ~u do ~u — час ад часу; калі-нікалі;
przed ~em — раней часу; дачасна;
najwyższy czas — самая пара; самы час;
w sam czas — у час; у пару; своечасова;
we właściwym ~ie — своечасова;
za dawnych ~ów — у даўнія часы; даўней; раней; калісьці;
czas teraźniejszy грам. цяперашні час;
czas przyszły грам. будучы час;
czas przeszły грам. прошлы час;
czas lokalny — мясцовы час;
z biegiem ~u — з цягам часу;
na pewien czas — на нейкі час;
czas na mnie — мне час; мне пара;
zyskać na ~ie — выгадаць (выйграць) час;
czas nagli — час падціскае;
komu w drogę, temu czas — каму ў дарогу, таму час (пара)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)