ćmić

ćmi|ć

незак.

1. зацямняць; туманіць;

2. курыць; дыміць;

3. цьмець; тлець;

4. ныць;

ząb ćmić — ные зуб;

ćmić w oczach — мітусіцца ў вачах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)