chybić
зак. прамахнуцца; схібіць;
~ć celu — не трапіць у цэль;
na ~ł trafił — наўдачу;
ani chybić — безумоўна; бясспрэчна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)