chwalić

chwali|ć

незак.

1. хваліць;

~ć sobie co — хваліць што;

2. кніжн. шанаваць; ушаноўваць;

każda pliszka swój ogon chwalić прым. кожны цыган свайго каня хваліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)