buchać

bucha|ć

незак.

1. шугаць; валіць; ліцца;

~ły płomienie — шугала полымя;

2. патыхаць; смярдзець;

od pieca buchać żar — ад пячы патыхае жарам;

od niego buchać wódka — ад яго смярдзіць гарэлкай;

3. кідацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)