brzęczeć
brzęcz|eć1. бразгатаць;
2. гусці;
звонкая манета
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
brzęczeć
brzęcz|eć1. бразгатаць;
2. гусці;
звонкая манета
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)