yield
v.t.
1) прыно́сіць; дава́ць
The land yields a good harvest — Зямля́ дае́ до́бры ўраджа́й
2) саступа́ць; паддава́цца; здава́цца
to yield the way — саступі́ць даро́гу
n.
1) ураджа́й -ю m.
2) прыбы́так -ку m.
3) здабы́так -ку m.
yield the palm to
уступі́ць па́льму першынства́, прызна́ць сябе́ перамо́жаным
yielding
adj.
пада́тлівы, састу́плівы
a yielding nature — пада́тлівая нату́ра