Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

era

[ˈɪrə]

n.

э́ра f.

eradicate

[ɪˈrædɪkeɪt]

v.t.

1) выкараня́ць; выво́дзіць; зжыва́ць; цалко́м зьнішча́ць

2) вырыва́ць з ко́ранем е́льле)

erase

[ɪˈreɪs]

v.t.

1) сьціра́ць у́мкай)

2) сьціра́ць (з па́мяці); выкрэ́сьліваць

eraser

[ɪˈreɪsər]

n.

гу́мка, сьці́рка f.

erasure

[ɪˈreɪʃər]

n.

1) сьціра́ньне n.

2) вы́цертая лі́тара або́ сло́ва

3) ме́сца, дзе было́ сьце́ртае сло́ва або́ лі́тара

erect

[ɪˈrekt]

1.

adj.

1) про́сты

2) натапы́раны (пра во́лас); ашчаці́нены (пра поўсьць у ката́)

2.

v.t.

1) ста́віць (по́мнік); узво́дзіць

2) будава́ць (дом)

3) склада́ць, мантава́ць (машы́ну)

4) заклада́ць (устано́ву)

5) утвара́ць (штат, акру́гу)

erectly

[ɪˈrektli]

adv.

про́ста ўве́рх, уго́ру; прастаста́ўна, вэртыка́льна

erode

[ɪˈroʊd]

v.

1) разьяда́ць; вытраўля́ць

2) размыва́ць; тачы́ць (пра ваду́)

erosion

[ɪˈroʊʒən]

n.

1) разьяда́ньне, вытраўля́ньне n.

2) выве́трываньне n.; эро́зія f. (ска́лаў)

erosive

[ɪˈroʊsɪv]

adj.

1) які́ разьяда́е

2) які́ выкліка́е выве́трываньне або́ эро́зію