emaciate
[ɪˈmeɪʃieɪt]v.
высу́шваць, мардава́ць, зьнясі́льваць
A long illness had emaciated him — До́ўгая хваро́ба зьнясіліла яго́
emaciated
[ɪˈmeɪʃieɪtɪd]adj.
чэ́злы, схудне́лы вы́сушаны, зьнясі́лены (хваро́бай)
emanate
[ˈeməneɪt]v.
1) не́сьціся; разыхо́дзіцца
Fragrance emanated from the flowers — Ад кве́так разыхо́дзіўся пах
2) выхо́дзіць, пахо́дзіць
The rumor emanated from Miensk — Пагало́ска прыйшла́ зь Ме́нску
emanation
[,eməˈneɪʃən]n.
эмана́цыя
а) выпраме́ньваньне (пра сьвятло́, цяпло́)
б) Chem. выдзяле́ньне га́заў
emancipate
[ɪˈmænsɪpeɪt]v.t.
вызваля́ць (зь няво́льніцтва ці няро́ўнасьці)
emancipation
[ɪ,mænsɪˈpeɪʃən]n.
вызвале́ньне n. (ад няво́льніцтва, няро́ўнасьці)
emasculate
1. [ɪˈmæskjəleɪt]v.t.
1) рабі́ць жанчы́нападо́бным; кастрава́ць; лягча́ць, вылягча́ць (жывёліну)
2) аслабля́ць (прамо́ву, скараціўшы ва́жнае)
2. [ɪˈmæskjələt]adj.
пазба́ўлены сі́лы; асла́блены; жанчы́нападо́бны
embalm
[ɪmˈbɑ:m]v.t.
1) бальзамава́ць
2) захо́ўваць (у па́мяці)
embalmment
[ɪmˈbɑ:mmənt]n.
бальзамава́ньне, забальзамава́ньне n.
embank
[ɪmˈbæŋk]v.t.
ахо́ўваць на́сыпам, абно́сіць ва́лам, запру́джваць