dual
[ˈdu:əl]adj.
1) падво́йны, двайны́, раздво́ены
dual ownership — падвойна́я ўла́снасьць
dual personality — раздвае́ньне асо́бы
dual purpose — двухмэ́тнасьць
2) падво́йны, падво́ены
3) па́рны
dualism
[ˈdu:əl,ɪzəm]n.
дуалі́зм -у m., двуі́снасьць, раздвое́насьць f.
duality
[duˈæləti]n., pl. -ties
двайны́я ўмо́вы або́ я́касьці; дваі́стасьць, падво́йнасьць f.
dubious
[ˈdu:biəs]adj.
1) сумне́ўны
2) які́ выкліка́е недаве́р, падазро́ны
ducal
[ˈdu:kəl]adj.
кня́жы; кня́скі; гэ́рцагскі
duchy
[ˈdʌtʃi]n., pl. -ies
кня́ства n.; гэ́рцагства n.
duck
I [dʌk]n.
ка́чка f.
II [dʌk]1.v.i.
1) акуна́цца
2) ху́тка схіля́цца
3) уніка́ць, цішко́м уцяка́ць
to duck behind the building — шу́снуць за буды́нак
2.v.t.
1) акуна́ць
2) схіля́ць рапто́ўна
She ducked her head — Яна́ рапто́ўна схілі́ла галаву́
3) informal уніка́ць, ухіля́цца
to duck the question — уні́кнуць адка́зу
III [dʌk]n.
парусі́на f.