Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

arabesque

[,ærəˈbesk]

1.

n.

1) арабэ́ска f. (арна́мэнт)

2) арабэ́ска (по́за ў бале́це)

3) музы́чны твор

2.

adj.

1) арабэ́скавы

2) вы́танчаны, вы́штукаваны

arable

[ˈærəbəl]

1.

adj.

во́рны

arable land — во́рная зямля́

arable strip of land — го́ні pl. only.

2.

n.

во́рная зямля́

arachnid

[əˈræknɪd]

n.

павукападо́бная кузу́рка

arachnoid

[əˈræknɔɪd]

1.

adj.

павуці́ністы, павуці́нны

2.

n. Anat.

павуці́нная абало́нка о́згу)

arbiter

[ˈɑ:rbətər]

n.

1) арбі́тар -ра m.; пасярэ́днік -а m.

2) траце́йскі судзьдзя́; арбі́тар -ра m.

arbitrage

[ˈɑ:rbɪtrɑ:ʒ]

n.

арбітра́ж -у m. (на бі́ржы)

arbitral

[ˈɑ:rbɪtrəl]

adj.

палюбо́ўны, арбітра́жны, траце́йскі

an arbitral decision — палюбо́ўнае пагадне́ньне

arbitrament

[,ɑ:rˈbɪtrəmənt]

n.

1) арбітра́жная пастано́ва

2) арбітра́ж -у m. (пра́ва судзі́ць, рабі́ць пастано́вы)

3) арбітра́цыя f.

arbitrary

[ˈɑ:rbətreri]

adj.

1) самаво́льны, адво́льны

arbitrary decisions — адво́льныя пастано́вы

2) капры́зны, няпэ́ўны; зьме́нлівы

an arbitrary character — капры́зны хара́ктар

3) дэспаты́чны

an arbitrary king — дэспаты́чны каро́ль

arbitrate

[ˈɑ:rbɪtreɪt]

1.

v.i.

1) быць траце́йскім судзьдзёю, пасярэ́днічаць

2) падава́ць на арбітра́цыю (спра́ву)

2.

v.t.

ула́дзіць спра́ву шля́хам арбітра́цыі