habit

I [ˈhæbɪt]

n.

1) звы́чка, прывы́чка f., звы́чай -ю m.

the habit of smoking — звы́чка куры́ць

2) Biol. спо́саб ро́сту й разьвіцьця́ жывёліны ці расьлі́ны

a plant of trailing habit — сьце́лістая расьлі́на

II [ˈhæbɪt]

1.

n.

а) мана́ская ра́са

to take the habit — пастры́гчыся ў мана́хі, мана́шкі

б) амазо́нка а́мскі гарніту́р для язды́ на ко́нях)

в) Archaic адзе́ньне n., убо́р -у m.

2.

v.t.

апрана́ць, адзява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)