zusámmenbrechen
* vi (s) абва́львацца, абрына́цца
2) зако́нчыцца права́лам
3) абяссі́лець
séine Knie bréchen únter ihm zusámmen — у яго́ но́гі падко́шваюцца
únter der Last der Bewéise ~ — зда́цца пад цяжа́рам до́казаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)