Verbum

zurücktreten

* vi (s)

1) адступа́ць

2) адмаўля́цца (ад дамаганняў, прэтэнзій)

3) вы́йсці ў адста́ўку

4) адыхо́дзіць на за́дні план; рабі́ць ме́ншы ўплыў (на што-н.)

5) вярну́цца ў першапачатко́вы стан

der Fluss trat in sein Bett zurück — рака́ зноў увайшла́ ў свае́ берагі́ [сваё рэ́чышча]