zúcken
vi
1) здрыгану́цца
2) перан. блі́скаць, прабяга́ць
es zuckt mir in den Fíngern — у мяне́ ру́кі свярбя́ць
mit den Áchseln ~ — паціска́ць плячы́ма, сцепану́ць плячы́ма
er hat mit kéiner Wímper gezúckt — ён і брыво́м не павёў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)