zerfáhren
*
I
vt
1) раз’е́здзіць (дарогу)
2) задушы́ць, перае́хаць
II
a
1) раз’е́зджаны, разбі́ты (пра дарогу)
2) рассе́яны, разгу́блены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)