zerfáhren

*

I

vt

1) раз’е́здзіць (дарогу)

2) задушы́ць, перае́хаць

II

a

1) раз’е́зджаны, разбі́ты (пра дарогу)

2) рассе́яны, разгу́блены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)