zéitigen

1.

vt

1) даць паспе́ць (чаму-н.); вы́трымаць (што-н.)

2) выяўля́ць, пака́зваць

er hat gúte Kénntnisse gezéitigt — ён паказа́ў до́брыя ве́ды

2.

vi (h, s) паcпява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)