wgen

1.

vt

1) рызыкава́ць

2) адва́жвацца, нава́жвацца

◊ wer wagt, gewnnt — хто рызыку́е, той вы́йграе

den Hals [das Lben] ~ — рызыкава́ць галаво́й [жыццём]

frisch gewgt ist halb gewnnen — ≅ сме́ласць гарады́ бярэ́

2.

(sich) адва́жвацца, смець

ich wge mich nicht zu ihm — я барся яго́ [падыйсці́ да яго́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)