wáckeln
vi хіста́цца, гайда́цца
mit dem Kopf ~ — ківа́ць галаво́й
ihm wáckelt der Kopf — у яго́ трасе́цца галава́ (ад старасці)
◊ da wáckelt die Wánd! — ≅ гэ́та паруша́е ўсе́ асно́вы!, гэ́та про́ста ашаламля́льна [небыва́ла]!
bei dem soll's ~ — у яго́ спра́вы ма́быць [здае́цца] дрэ́нныя [так сабе́]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)