Wáche
f -, -n
1) вайск. ва́рта, караву́л (абавязак); марск. ва́хта
~ stéhen* — стая́ць на ва́рце [у караву́ле, на ва́хце]
~ hálten* [tun*, háben] — не́сці ва́рту; вартава́ць
auf ~ sein — быць пі́льным [насцяро́жаным, напагато́ве]
auf ~ zíehen* [die ~ bezíehen*] — заступі́ць на ва́рту [у караву́л]
2) караву́л; стра́жа, вартавы́
die ~ áblösen — змяні́ць ва́рту
ábziehende ~ — ва́рта, яка́я змянцецца
áufziehende ~ — ва́рта, яка́я заступа́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)