Verbum

vórgeben

*

I

vt спарт. дава́ць фо́ру, дава́ць напе́рад (фігуру і г.д.)

II

vt

1) засыпа́ць (корм жывёле); падава́ць (на стол)

2) адгаво́рвацца (чым-н.)

er gab vor, er wäre krank — ён удава́ў з сябе́ хво́рага