Verbum

vertrágen

*

I

1.

vt выно́сіць, трыва́ць, цярпе́ць (боль і г.д.)

er verträgt kéinen Spass — ён не разуме́е жа́ртаў

éinen Puff ~ — разм. быць выно́слівым

2.

(sich)

(mit D) ла́дзіць, жыць у зго́дзе

sich mit j-m wíeder ~ — паміры́цца з кім-н.

das verträgt sich nicht mit séinen Ánsichten — гэ́та не вя́жацца з яго́ по́глядамі

II

vt зно́шваць (адзенне і г.д.)