verschlágen
*
I
vt
1) забіва́ць (mit D – чым-н., дошкамі і г.д.)
2) перагаро́джваць
3)
es verschlúg ihm die Réde [Spráche] — ён аняме́ў (ад жаху)
sich (D) etw. ~ — стра́ціць што-н. па ўла́снай віне́
das verschlägt nichts — няма́ патрэ́бы, усё ро́ўна, нічо́га
was verschlägt dir das? — яка́я табе́ спра́ва да гэ́тага?
2.
vi
~ lássen* — асту́джваць (гарачую ваду); кры́ху падагрэ́ць хало́дную ваду́
II
vt марск., ав. адно́сіць (у бок), зно́сіць
~ wérden — адно́сіцца цячэ́ннем, дрэйфава́ць
III
vi (bei D) падзе́йнічаць (пра сродкі г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)