verschlágen

*

I

vt

1) забіва́ць (mit D – чым-н., дошкамі і г.д.)

2) перагаро́джваць

3)

es verschlúg ihm die Réde [Spráche] — ён аняме́ў (ад жаху)

sich (D) etw. ~ — стра́ціць што-н. па ўла́снай віне́

das verschlägt nichts — няма́ патрэ́бы, усё ро́ўна, нічо́га

was verschlägt dir das? — яка́я табе́ спра́ва да гэ́тага?

2.

vi

~ lássen* — асту́джваць (гарачую ваду); кры́ху падагрэ́ць хало́дную ваду́

II

vt марск., ав. адно́сіць (у бок), зно́сіць

~ wérden — адно́сіцца цячэ́ннем, дрэйфава́ць

III

vi (bei D) падзе́йнічаць (пра сродкі г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)