Váter
m -s, Väter
1) ба́цька
er ist der gánze [léibhaftige] ~ — ён уве́сь у ба́цьку
er ist séinem ~ wie aus dem Gesícht geschnítten — ён вы́літы ба́цька, ён ко́пія ба́цькі
2) pl прабацькі́, про́дкі, бацькі́
◊ er wúrde zu séinen Vätern versámmelt ≅ разм., уст. ён адпра́віўся на той свет, ён памёр
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)