úmwerfen

* vt

1) пераку́льваць, валі́ць, збіва́ць (з ног)

der Sänger hat úmgeworfen — спява́к сфальшы́віў

2) накі́нуць (хустку і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)