umspringen

I úmspringen

* vi (s)

1) рапто́ўна мяня́цца (пра вецер)

2) (mit D) адно́сіцца бесцырымо́нна (да каго-н.), абыхо́дзіцца бесцырымо́нна (з кім-н.)

II umspríngen

* vt скака́ць (вакол каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)