überkómmen

* vt

1) ахо́пліваць, авало́дваць (пра пачуцці)

еs überkómmt mich heiß — мяне́ кі́дае ў гара́чку

2) (von D) атры́мліваць у спа́дчыну (што-н. ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)