überdecken

I

vt накрыва́ць, засціла́ць (чым-н.)

sie hat das Tschtuch übergedeckt — яна́ накры́ла стол абру́сам

II

vt накрыва́ць, акры́ць; буд. тс. перакрыва́ць

den Tisch mit Lack ~ — пакры́ць стол ла́кам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)