überdecken
I
vt накрыва́ць, засціла́ць (чым-н.)
sie hat das Tíschtuch übergedeckt — яна́ накры́ла стол абру́сам
II
vt накрыва́ць, акры́ць; буд. тс. перакрыва́ць
den Tisch mit Lack ~ — пакры́ць стол ла́кам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)