Takt

m -es, -e

1) такт

im ~ ghen* — ісці́ ў нагу́

aus dem ~ kmmen* — збі́цца з нагі́

den ~ ngeben* [schlgen*] — адбіва́ць такт

2) -(e)s такт, пачуццё та́кту

den Takt verltzen, ggen den ~ verstßen* — паво́дзіць сябе́ нетакты́чна [нетакто́ўна]

etw. nach ~ und Nten tun*разм. рабі́ць што-н. дыхто́ўна [як след]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)