Takt
m -es, -e
1) такт
im ~ géhen* — ісці́ ў нагу́
aus dem ~ kómmen* — збі́цца з нагі́
den ~ ángeben* [schlágen*] — адбіва́ць такт
2) -(e)s такт, пачуццё та́кту
den Takt verlétzen, gégen den ~ verstóßen* — паво́дзіць сябе́ нетакты́чна [нетакто́ўна]
etw. nach ~ und Nóten tun* — разм. рабі́ць што-н. дыхто́ўна [як след]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)