stérben
* vi паміра́ць, (с)кана́ць
seínes natürlichen Tódes ~ — паме́рці сваёй сме́рцю
an éiner Kránkheit [aus Gram] ~ — паме́рці ад хваро́бы [ад го́ра]
◊ er stirbt nicht an Hérzdrücken — ≅ ён не баі́цца каза́ць пра́ўду ў во́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)