stárten

1.

vi (s)

1) стартава́ць

2) ав. стартава́ць, узляце́ць

3) пачына́ць рабо́ту

2.

vt

1) пачына́ць (эстафету)

ein néues Unternéhmen ~ — пусці́ць но́вае прадпрые́мства

2) пуска́ць, запуска́ць (ракету і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)