stárten
1.
vi (s)
1) стартава́ць
2) ав. стартава́ць, узляце́ць
3) пачына́ць рабо́ту
2.
vt
1) пачына́ць (эстафету)
ein néues Unternéhmen ~ — пусці́ць но́вае прадпрые́мства
2) пуска́ць, запуска́ць (ракету і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)