Stánge
f -, -n
1) шост, жэ́ры́ка; стрджань; дрэўка (сцяга); спарт. шта́нга
die ~ hében* — вы́ціснуць шта́нгу
2) разм. бамбі́за
bei der ~ bléiben* — праяўля́ць вы́трымку да канца́
das kóstet éine ~ Geld — гэ́та кашту́е про́цьму гро́шай
éine ~ ángeben* — хвалі́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)