spótten
vi (über A) насміха́цца, кпіць (з каго-н.); высме́йваць, падыма́ць на смех
der Gefáhren ~ — пагарджа́ць [грэ́баваць] небяспе́кай
es spóttet áller Beschréibung — гэ́та не паддае́цца апіса́нню, гэ́та не́льга апіса́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)