spléißen
*
1.
vt
1) кало́ць (лучы́ну)
2) марск. аплята́ць (кана́ты)
2.
vi (s) раско́лвацца, трэ́скацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)