Sitz

m -es, -e

1) сядзе́нне, ме́сца

2) ме́сца жыха́рства, месцазнахо́джанне; рэзідэ́нцыя

~ und Stímme háben — мець пра́ва го́ласу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)