schwéigen
* vi
1) маўча́ць, замаўча́ць
der Lärm schweigt — шум заці́х
das Féuer schweigt — аго́нь заці́х [пату́х]
2) (von D, über A) замо́ўчваць (што-н.)
◊ in síeben Spráchen ~ — маўча́ць як ры́ба [як магі́ла]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)