schütten
1.
vt
1) сы́паць; пасыпа́ць
álles auf éinen Háufen ~ — валі́ць усё ў адну́ ку́чу
2) ліць; наліва́ць
2.
vimp
es schüttet — дождж лье (як з вядра́)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)