schlíngen
*
I
vt абвя́зваць; абвіва́ць; абхапі́ць
sie schlang die Árme um séinen Hals — яна́ абвіла́ рука́мі яго́ шдю
2.
(sich) ві́цца, абвіва́цца
(аб раслінах)
II
vt (пра́гна) глыта́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)