säumen

1.

vt

1) рабі́ць аблямо́ўку, падру́бліваць

2) акружа́ць

der Weg ist mit Sträuchern gesäumt — аба́пал даро́гі расту́ць кусты́

2.

vi мару́дзіць, прамару́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)