rúppig
1.
1) абарва́ны, пацёрты, абле́злы
2) гру́бы, ха́мскі
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rúppig
1.
1) абарва́ны, пацёрты, абле́злы
2) гру́бы, ха́мскі
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)