Verbum

ríechen*

1. vt ню́хаць, чуць;

das kónnte ich wírklich nicht ~ гэ́тага я ніцк не мог ве́даць [прадба́чыць]

2. vi

1) (an D) ню́хаць, абню́хваць (што-н.)

2) (nach D) па́хнуць (чым-н.)

◊ den Bráten ~ разм. праню́хаць, у чым спра́ва