púffen

vt

1) падштурхну́ць, даць грымака́ (каму-н.)

2) рабі́ць бу́фы

3) разм. страля́ць, палі́ць (у паветра); рабі́ць гук, падо́бны на стрэл

◊ er lügt, dass es nur pufft — ≅ ён хлу́сіць без уся́кага со́раму

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)