Nágel
m -s, Nägel
1) цвік
◊ den ~ auf den Kopf tréffen* — тра́піць у са́мую кро́пку
éinen ~ im Kopf háben — быць ве́льмі го́рдым
2) пазно́гаць
◊ die Árbeit brennt ihr auf die Nägel [auf den Nägeln] — рабо́та гары́ць у яе́ рука́х
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)