Nácken
m -s, -
1) паты́ліца, шы́я, ка́рак
dem Feind im ~ sítzen* — прасле́даваць во́рага па пята́х
den Kopf stolz in den ~ wérfen* — го́рда адкі́нуць галаву́
2) абу́х (сякеры)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)