Verbum

Náchteil

m -(e)s, -e

1) стра́та, шко́да, нявы́гада

kéinen ~ von etw. (D) háben — не прайгра́ць на чым-н.

j-m zum ~ geréichen — рабі́ць каму́-н. шко́ду, быць у шко́ду каму́-н.

zum ~ áusschlagen* — абярну́цца шко́дай

im ~ sein — пацярпе́ць стра́ту

2) недахо́п, хі́ба, дэфе́кт