mein
pron poss m (f méine, n mein, pl méine; без наз. m méiner, f méine, n méin(e)s, pl méine) мой (мая́, маё, мае́), свой (які належыць дзеючай асобе)
ich lése ~ Buch — я чыта́ю сваю́ кні́гу
~er Méinung (nach) — па-мо́йму, на мар ду́мку
~es Eráchtens — па-мо́йму, на мой по́гляд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)